Update ADV

De laatste nieuwtjes, belangrijke berichten kan je hier lezen. Dit gedeelte is uitsluitend bedoeld voor aankondigingen. Daarom kan je hierop niet antwoorden. Antwoorden kan je plaatsen in algemeen of op het zeverkanaal.
Gebruikersavatar
Chuckie
Berichten: 955
Lid geworden op: zo jul 13, 2003 1:32 pm
Contacteer:

Berichtdoor Chuckie » di sep 04, 2007 10:32 am

Beste frettenliefhebbers,

Om 09.11u heeft de opvang van Hasselt ons gecontacteerd met de boodschap dat het Ciep-positief geteste fretje sterk verzwakt uit de nacht gekomen is. In samenspraak met de voorzitter zal het fretje deze voormiddag om 10.30u geëuthanaseerd worden.

Er werd direct contact opgenomen met de dierenartsenpraktijk van Hanneke Moorman. De collega van Hanneke (Hanneke is de ganse dag niet bereikbaar) gaf aan het fretje door te zenden naar de Diergeneeskundige faculteit van Gent, afdeling Pathologie.

Ook daar werd reeds contact mee opgenomen en de richtlijnen die ons werden gegeven zijn eveneens doorgegeven aan de euthanaserende dierenartse. Evenals de wijze waarop het fretje dient getransporteerd te worden.

De diergeneeskundige faculteit zal zo spoedig mogelijk sectie uitvoeren op het fretje om uitsluitsel te verkrijgen over de juiste oorzaak van ziekte. Tot die tijd geldt dat beide opvangen gesloten blijven en er geen enkele fret in of uit deze beide locaties gaat. Alle mensen die tijdens de aanwezigheid van het fretje zijn geadopteerd, zijn op de hoogte van de situatie of worden door dit schrijven op de hoogte gebracht.

Verder geldt er tot nader order een algemene informatiestop en zullen eerst de betrokken partijen op de hoogte gebracht worden.

Het bestuur van De Fretten-Ark vzw wil Margiet Van Den Eynde steunen in haar calvarieberg. Wat deze dame momenteel doorgaat, zullen weinigen ooit begrijpen. En dan gaat het niet enkel over haar verdriet betreffende Winky. Wij vragen dan ook om Margiet te steunen en te troosten, want ook al geeft haar hart haar andere signalen, zij toont zich een waardige frettenvriend en kiest voor de rationele weg, ten voordele van kleine Winky, en de rest van de frettengemeenschap. Deze dame verdient jullie respect, troost en liefde. Margiet, STERKTE !!!

Het bestuur van De Fretten-Ark vzw

Gebruikersavatar
jeanine
Donateur
Donateur
Berichten: 1262
Lid geworden op: za mei 07, 2005 2:18 pm

Berichtdoor jeanine » di sep 04, 2007 11:02 am

Margiet veel sterkte,
dit zal voor Winki de beste oplossing zijn. Ook zal het onderzoek duidelijkheid brengen of je je nog verder zorgen hoeft te maken.
Margiet men kan niet altijd winnen en soms moet men zich bij het onvermijdelijke neerleggen, al doet dit heel veel pijn.
Meer dan je best doen kan je niet.
Houd de moed erin meid.
Afbeelding

Jeannette
Berichten: 0
Lid geworden op: do aug 30, 2007 2:17 pm

Berichtdoor Jeannette » di sep 04, 2007 11:21 am

Margriet heel veel sterkte vanmiddag en de komende onzekere periode.Als geen ander, weet ik waar je nu door heen gaat.En ik heb dan ook vreselijk met je te doen.
Soms is je best doen niet genoeg

patatje
Berichten: 87
Lid geworden op: ma okt 09, 2006 7:57 pm

Berichtdoor patatje » di sep 04, 2007 11:50 am

~_~
Veel sterkte Margiet!
Hou je goed, en hou in gedachte dat het
echt wel het beste is voor Winky.
Wij steunen je allemaal,
dikke kus en frettenknuffel

kenny V.
Berichten: 137
Lid geworden op: ma jun 07, 2004 2:12 pm
Contacteer:

Berichtdoor kenny V. » di sep 04, 2007 11:50 am

Margiet,

Van mij ook veel sterkte. Het is altijd zwaar een fretje te moeten afgeven. Je hebt gedaan wat je kon. Winkie is nu van al haar pijn af en zal het goed hebben op de Rainbow Bridge.
Hou u sterk hé!!!!
Groetjes,
Kenny & de fretjes Blanchke, Sandy, Betsy, Kaneeltje & Max

http://www.kennyv.be

Gebruikersavatar
knorry
Berichten: 2243
Lid geworden op: za dec 31, 2005 3:38 pm

Berichtdoor knorry » di sep 04, 2007 12:25 pm

margitje,

wij wensen je ook veel sterkte toe!
we weten da jij alles doet voor je gasten en ook voor de opvangers je behandelt ze als je eigen rakkers. we zijn in gedachten bij je.
je kent ons nr he! als er iets is...

sterkte meid! ~_~
[img]http://usera.imagecave.com/knorry/bannerann.gif[/img]

groetjes Knorry,Bull en Ianka.


merlijn

Berichtdoor merlijn » di sep 04, 2007 12:31 pm

Slaap zacht Winky ... eindelijk rust... je hebt het verdient ~_~

[Gewijzigd door merlijn op 2007-09-04 12:33:07]

Gebruikersavatar
Maranweke
Berichten: 327
Lid geworden op: wo sep 27, 2006 10:02 am
Locatie: Zottegem
Contacteer:

Berichtdoor Maranweke » di sep 04, 2007 12:35 pm

Margit,

Heel veel sterkte. Je hebt een moedige beslissing genomen.

Winky slaap zacht ~_~
Afbeelding
Vele knuffels van Woody, Snuffel, Zwieber (2008-2011 RIP), Benji, Spikey en Curly !

moedertje
Berichten: 157
Lid geworden op: wo mei 31, 2006 11:54 pm
Contacteer:

Berichtdoor moedertje » di sep 04, 2007 12:42 pm

Margit heel veel sterkte met het verlies van wincky, je heb gedaan wat je kon
als je je hart wil luchten je weet mij te vinden , en anders we zien elkaar wel zaterdag op den bbq
groetjes chantal en der bende

Angelique
Berichten: 44
Lid geworden op: wo mei 16, 2007 10:49 pm

Berichtdoor Angelique » di sep 04, 2007 1:49 pm

Sterkte Margit!

Slaap zacht lieve winky

~_~ ~_~

Gebruikersavatar
Margiet
Moderator / Donateur
Moderator / Donateur
Berichten: 4093
Lid geworden op: wo jan 18, 2006 11:08 pm
Taak: Opvang- & eventverantwoordelijke

Berichtdoor Margiet » di sep 04, 2007 2:08 pm

Bedankt Hans, bedankt allen van het bestuur, bedankt iedereen die met Winky en mij meegeleefd heeft, ik weet op dit moment echt niet meer wat zeggen. Mijn kleine meid is weg, ze is naar onze Mike, naar Dino, naar alle schatten die ieder van ons al verloren heeft. Ik weet dat ze daar gelukkiger gaat zijn dan hier, ze voelt geen pijn meer en geen zwakte, ze is weer fret als alle andere.

Winky'tje heeft zo dapper gevochten, maar haar strijd was onbegonnen werk. Ze was de laatste weken zo verzwakt, zo broos geworden, ik was bang als ik haar opnam. Zo mager, zo frèle, maar ze hied zo van de warmte. Dan kroop ze onder mijn vest in, verstopte zich heel diep vanachter in mijn rug, waar ik haar dan uit moest halen als ik moest opstaan ofzo. Dat waren momenten dat ik bang was haar pijn te doen, zo mager was ze geworden. Na ons bezoek bij Hanneke leek ze nochtans even de betere weg op te slaan, ze nam de medicatie zelfs met smaak, haar sucralfaat, haar antibioticum met AD of Carnibest, haar Omeprazole met zachte paté.

Op net één week tijd was ze 115gr bijgekomen, een reuze-succes vonden we het, de woorden misschien, hopelijk, als alles zo blijft doorgaan maalden tientallen keren per dag door mijn hoofd, na elke maaltijd moest iedereen van me horen hoe goed ze het weer deed. Dan volgden 2 dagen van stabiliteit, ach ja, ze kon toch ook niet aan dàt tempo blijven bijkomen, tot de weegschaal de derde dag 20gr minder aanwees. Ergens verbaasde het me wel, want ze at nog steeds goed, maar ook de 2 daaropvolgende dagen ging er telkens 10gr af. Alsof ze wist dat ik me zorgen maakte, werd ze terug actiever, begon ze zelfs knuffel-kunstjes uit te voeren, ze "steigerde" als een paardje van op mijn benen tot in mijn nek als ze bij me op schoot zat.

Tegen het weekend aan werd ze lustelozer en at minder. zaterdag morgen een beetje minder, zaterdagavond veel minder. Ik vond het een hel om haar te dwangvoederen, ze was al zo fragiel en dan moest ik haar nog geklemd houden ook. Dat hoofdje van haar, heel benig, in mijn ene hand houden om haar die maagsuspensie te geven die ze eerst zo graag had, ik kon het niet rijmen met mijn gevoel. Verplichten tot eten is goed, vaak noodzakelijk als er beterschap in het vooruitzicht is, maar dit was een onbegonnen strijd.

Zondagmorgen liet ze ons echter weer stomverbaasd staan toen ze ons rechtopstaand, met haar pootjes tegen de kooi, begroette en dadelijk wou opgenomen worden. Ze kende het ritueel ondertussen, eerst het spuitje, dan even wachten en vervolgens het bordje met vlees en verdere medicatie. Maar het ging haar die dag niet snel genoeg, ze wrong zich telkens weer uit mijn armen terwijl ik haar bordje klaar maakte. Toen ze het dan eindelijk kreeg begon ze dadelijk te eten, normaal kreeg ze het van mij op mijn vinger, maar nee, nu was ze opeens weer zelf aan 't eten. Dat hoopje vlees, idd wel klein om zeker te zijn dat ze het pilletje echt wel eerst binnen had, was meteen verdwenen dus ben ik de AD en het andere vlootje met vlees dadelijk gaan bijhalen. Het was een plezier om haar te zien eten, mijn hele zondag was geweldig gemaakt. Om de 2 à 3 u hoorde ik haar bezig aan haar brokjes in de kooi, dus gaf ik haar ook elke keer wat vlees en iedere keer was ze er even blij mee. Ik was de koning te rijk!!

Gisteren viel het me op dat ze plots veel meer sliep. 'sMorgens was ze me al niet komen begroeten, ik ging dadelijk kijken of er wat was, maar nee, ze sliep gewoon. Rond 10u was ze wakker en nam gewoon alle medicatie en knuffels aan gelijk de dag ervoor. Alleen bleef het zelf eten terug achterwege, ik moest weer helpen. Voor het eerst kreeg ze het kleine hoopje eten met haar pilletje in net niet op, anders kreeg ze altijd nog wat extra vlees erbij. In de loop van de namiddag keek ik regelmatig naar de kooi, maar ze bleef slapen. 's Avonds twijfelde ik nog of ik haar zou wekken voor de medicatie of haar met rust zou laten. Voor mezelf had ik al enkele weken geleden besloten dat ik haar leventje echt niet tot in den treure zou rekken en had ik met Hans afgesproken hem te verwittigen als ik dacht dat het tijd was. Het was uiteindelijk 01u00 toen ik aan een sms begon met de bedoeling Hans alvast in te lichten, zijn dagen beginnen vroeger dan de mijne, dan was hij op mijn telefoontje voorbereid. Het sms-je was tegen 01u30 af, met krampen in mijn maag en tranen in mijn ogen. Toch hield iets me tegen, kon ik het niet versturen en liet het staan voor het geval dat. Ze had ons echter nog al eens verrast, wie weet ging het morgen weer.

Einde deel 1 .....
Afbeelding

Gebruikersavatar
Margiet
Moderator / Donateur
Moderator / Donateur
Berichten: 4093
Lid geworden op: wo jan 18, 2006 11:08 pm
Taak: Opvang- & eventverantwoordelijke

Berichtdoor Margiet » di sep 04, 2007 2:11 pm

.....deel 2

Vanmorgen was ze wel wakker, maar ze lag plat op haar buikje, haar hoofdje ook plat op het dekentje, naar me te staren. Ik had me de laatste dagen al afgevraagd of haar zicht achteruit was gegaan, dus ik ging haar dadelijk goeiemorgen zeggen. Ze keek me wel aan, maar dat was het dan ook. Geen poging tot opstaan, geen blijk van blijdschap dat ze me zag. Toen de kinderen naar school waren heb ik haar bij me genomen, ze bleef liggen waar ze lag. Ik probeerde het spuitje met medicatie, dat zorgde ervoor een filmpje in haar maag te leggen vóór ze at, dan werd ze ook niet misselijk. Dat spuitje heb ik dus nog wat gedwongen maar ze had blijkbaar dorst en dat viel eigenlijk beter mee dan gisterenavond. Maar toen ik met haar vleesje kwam en haar het topje van mijn vinger voor 't neusje hield, draaide ze haar hoofdje weg. Toch even geprobeerd om een heel klein toefje vlees aan haar mondje te houden en ze nam toch een mini-mini-hapje, eigenlijk niet meer dan een likje. Onmiddellijk stak ze haar mondje echter in mijn armholte, schuurde met haar hoofdje tegen mijn mouw en ging heel plat liggen. Ik legde haar terug in haar dekentje, mss was dat comfortabeler voor haar, maar ook daar ging ze zo plat als mogelijk liggen, een houding die ik tot nu toe enkel heb gezien bij een hondsmisselijke fret.

Ik heb haar in haar slaapzakje gelegd waar ze zo graag heel diep in wegkroop en heb naar Hans gebeld. Ik wou op dat ogenblik mezelf niet de kans geven om te voelen, nu moest ik handelen en aan Winky denken. Voor haar was het op, haar kaarsje hier wou doven. Ze vroeg me in mijn ogen om rust, het was tijd dat ik haar die gaf. Ik heb gepoetst en geveegd tot het bijna tijd was om naar Ine te gaan, ik wou echt niet nadenken, ik ken mezelf, dan blijf ik twijfelen. Om 10u10 heb ik haar dan bij me genomen, haar gestreeld en gekust, haar beloofd dat haar pijn straks verdwenen zou zijn. Of ze het voelde weet ik niet, maar ze heeft nog een 20-tal minuten in mijn armen gelegen, haar hoofdje af en toe in mijn nek duwend, haar magere lijfje in mijn arm gedraaid.

Ine was door Hans verwittigd en vermits ik daar met mijn hele Zoo bijna wekelijks langs kom, wist ze hoe ik me voelde. Het is echter het eerste fretje dat ik bij haar laat inslapen, zowel Mike als Dino zijn alleen gestorven, dus ze raadde me aan om na het verdovende spuitje buiten te gaan omdat het definitieve spuitje mss wat akelig was. Maar ik had Winky beloofd bij haar te blijven, haar hoofdje in mijn handen te houden en haar persoonlijk aan de voet van de regenboog pas los te laten. Haar laatste zuchtjes deden alleen mij pijn, zij voelde gelukkig niets meer.

Mijn kleine meid is dapper geweest, we hebben samen alles geprobeerd, maar het was onmogelijk. Door alles wat er ondertussen gebleken is moet zij nu naar een labo, terwijl ik haar 1000x liever gewoon gecremeerd naar huis terug had laten komen. Of ik haar nog terug naar huis mag halen om hier een blijvend plaatsje te geven naast Mike, is vrij onwaarschijnlijk. Ik heb haar nog een kusje op haar hoofdje gegeven en ben met immense pijn in mijn hart naar huis gekomen. Het feit dat ik Winky moest afgeven doet al zo 'n pijn, het waarom, wat het ook mag zijn is vreselijk maar de hele toestand errond maakt het zo mogelijk alleen nog maar erger. Ik zou willen dat alles nu stil bleef, dat de mallemolen even stopt, dat Winky heel even het respect krijgt dat ze verdient. Ondanks het feit dat er om haar ziekte heel wat te doen is, wat die ziekte ook mag zijn, is zij de grootste dupe van ons allen. Zij heeft afgezien, gevochten en verloren, dat alleen verdient een stilte.

Winkelmuisje, slaap zacht en trek je maar niets aan van alles hier. Jij was mijn meisje, ik heb je met liefde verzorgd en wat er ook van komen gaat, ik ben blij je in mijn leven gekend te hebben. Je leventje was kort, je hebt teveel geleden, bent afgestaan en ziek geweest, het had niet zo mogen zijn. Leef nu rustig je leventje verder achter de regenboog, we zien mekaar later terug. Geef Mike en Dino een dikke kus, omhels hen eens van mij en weet dat ik altijd van jullie 3 zal houden. Bedankt lieve schat, tot ziens, xxx

je opvang-mama
Afbeelding

patatje
Berichten: 87
Lid geworden op: ma okt 09, 2006 7:57 pm

Berichtdoor patatje » di sep 04, 2007 2:38 pm

Margit hou je goed...
ik begrijp echt wel dat het moeilijk is,
maar weet dat wij er voor je zijn.

Troostende woorden schieten tekort ~_~
Veel sterkte Margit, je hebt echt goed gehandeld.

Slaap zacht kleine meid.

dropke
Berichten: 28
Lid geworden op: wo jan 03, 2007 9:48 pm

Berichtdoor dropke » di sep 04, 2007 2:42 pm

slik....

Gebruikersavatar
amy
Berichten: 377
Lid geworden op: zo sep 25, 2005 1:00 pm

Berichtdoor amy » di sep 04, 2007 2:42 pm

Ook vanuit deze hoek veel sterkte...

slaapzacht Winky, het gaat je goed over de regenboogbrug ~_~

Gebruikersavatar
jeanine
Donateur
Donateur
Berichten: 1262
Lid geworden op: za mei 07, 2005 2:18 pm

Berichtdoor jeanine » di sep 04, 2007 6:52 pm

Margiet ,
de tranen lopen hier terug van mijn wangen.
Met het verhaal van afscheid nemen van Winky komen ook mijn laatste momenten met de kleintjes weer boven.
Nu pas besef ik ten volle welk verdriet het doet om te moeten opgeven voor het welzijn van het fretje.
Ook ik had telkens weer hoop als er een goede dag was, en twijfelde telkens weer wat is nu het beste.
Winky heeft nu de verdiende rust gekregen.
Slaap zacht meisje.
Afbeelding

Gebruikersavatar
Mientje
Berichten: 107
Lid geworden op: di mei 01, 2007 6:22 pm

Berichtdoor Mientje » wo sep 05, 2007 7:13 am

Ook heel veel sterkte van ons toegewenst Margit. ~_~
Groetjes
Mientje, Igor, Indi, Zazu, Timon en Tequila

Gebruikersavatar
LcKe
Donateur
Donateur
Berichten: 275
Lid geworden op: za nov 26, 2005 6:35 pm

Berichtdoor LcKe » wo sep 05, 2007 9:03 am

Margiet,

heel veel sterkte gewenst van hieruit ook
het ga je goed Winky!

tientje
Berichten: 377
Lid geworden op: vr okt 22, 2004 1:43 am

Berichtdoor tientje » do sep 06, 2007 1:06 am

sterkte margietje
je hebt gedaan wat je kon en je hebt jezelf niets te wijten
winkytje, slaapzacht

Gebruikersavatar
daikiri
Berichten: 803
Lid geworden op: wo aug 04, 2004 3:39 pm
Locatie: Evergem
Contacteer:

Berichtdoor daikiri » do sep 06, 2007 3:40 pm

slaap zacht lieve muis, je hebt het verdient

sterkte margiet!!
dai
traantjes van menti-quila-digo-Isaura-shuriken-Ace-Masai -Aleksi Amon-Solita-Sierra Tia Mythos Amargith-muis*mijn dierbare jongens, tot ooit! Bie, zoet en ventie piet dai kit leil- wenni-ty-Tsum-vanna -maan-Fisto-Tiamo-Ilona-Rocco-Mada

Gebruikersavatar
fretsel
Berichten: 59
Lid geworden op: ma jan 23, 2006 8:42 pm

Berichtdoor fretsel » do sep 06, 2007 5:33 pm

Slaapzacht lieve Winky je hebt je rust echt verdient.
Margit Heel veel sterkte bij het erlies van je dierbare vriendin ze zal
nooit vergeten wat jij allemaal voor haar gedaan hebt en ze zal je er
ook heel dankbaar voor zijn.
Groetjes van Samantha, Dieuwert, Lily-Rose en Kevin

Slaapzacht mijn kleine schatten :
Chukie[21-02-2008]- Fretientje[13-01-2010]- Kiana[11-04-2010]- Ice[11-05-2010]- Baileys[21-05-2010]

Gebruikersavatar
weazel
Donateur
Donateur
Berichten: 443
Lid geworden op: di jan 17, 2006 4:59 pm

Berichtdoor weazel » do sep 06, 2007 6:09 pm

Winky is nu ver weg , en toch zal hij een speciaal plaatsje behouden
in onze herinnering .
Het lot heeft beslist dat Winky met al haar leed , het laatste hoofdstuk
heeft mogen afsluiten bij iemand die het verdiende haar te begeleiden
naar de regenboogbrug .
Daarom Margit , mijn medeleven en bewondering
als ik zie hoe groot je hart is voor onze fretjes ,
of ze nu oud of jong of ziek zijn .

Wees gelukkig daar over het bruggetje Winky ............ :(
Van over de regenboogbrug ,ver weg en toch zo dichtbij ; Mickey , Fleurtje , Picko, Saddaki , Lotje , Sissi , ons Fientje en een beetje van mezelf . . . .

Gebruikersavatar
Dorinda
Berichten: 1309
Lid geworden op: za apr 21, 2007 11:08 am

Berichtdoor Dorinda » do sep 06, 2007 7:07 pm

Ik zie amper wat ik typ, zo stromen de tranen als beken uit mijn ogen. Ikzelf heb de eer gehad om kleine Winky op te nemen maar heb haar toen snel weer neergezet gewoon uit angst om dat zo magere diertje te bezeren. Lieve Winkytje, je wat een schatje van een fret en je zal voor altijd in mijn hart voortleven. Ook zeker in het grote hart van je lieve tanteke Margietje die nog alles voor je gedaan heeft en waar ik haar steeds ook voor blijf bewonderen. Lieve Margietje, we hebben net elkaar nog gesproken en zo heb ik dit harde nieuws al gehoord. Weet dat je me gerust mag bellen voor een babbel en dat ik achter je sta en steun!

Lieve Winky, amuseer je goed kleine schat daar achter die mooie regenboogbrug samen met Dino, Mike en al die andere lieve schattekes van ons! We zullen je erg hard missen maar je hebt je rust nu engeltje! ~_~
Afbeelding
Tibo en zijn wawa's, angels in heaven!!!


Terug naar “Mededelingen van de vereniging”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 29 gasten