Even lezen!!! deel1

[Lisbeth]

Hier een zielig maar hard verhaal, dat wij van Chantal's club hebben:

"Een puppy story:

Ik herinner me niets van de plaats waar ik geboren ben.
Het was er duf en donker, en we kwamen nooit in contact met mensen.
Ik herinner me nog wel mijn moeder en haar zachte pels,
maar ze was zo dikwijls ziek en ze was heel mager.
Ze had bijna geen melk voor mij en al mijn broertjes en zusjes.
Ik herinner me dat vele van hen stierven, en ik miste hen zo.

De dag dat ik van mijn moeder werd weggehaald
herinner ik me nog als de dag van gisteren.
Ik was zo triestig en bang, mijn melktandjes waren nog maar pas doorgekomen.
Ik had feitelijk nog bij mijn mammie moeten blijven, maar ze was zo ziek.
Bovendien bleven de mensen zeggen dat ze geld nodig hadden
en dat ze de vuiligheid die mijn zusje en ik maakten beu waren.
Dus werden we gekooid en werden we naar een vreemde plaats gebracht.
Enkel wij beiden.
We kropen dicht tegen elkaar en we waren bang.
Er was niemand om ons te knuffelen of te aaien.

Zo veel te zien, en zo veel geluiden, zo veel geuren!
We werden naar een winkel gebracht met heel veel verschillende dieren!
Sommigen kwaakten!...
Sommigen miauwden!...
Sommigen piepten!...
Mijn zuster en ik werden in een klein kooitje gesmeten.
Ik kon er andere puppies horen.
Ik zag mensen naar me kijken.
Ik hield wel van kleine mensjes, die leken wel lief en leuk.
Ze wilden zelfs spelen !!!

De ganse dag bleven we in die kleine kooi.
Soms kwamen er nare mensen die op het glas klopten en ons bang maakten.
Af en toe werden we uit de kooi gehaald om vastgehouden te worden door de mensen
of gewoon om ons te bekijken.
Sommigen waren lief, weer andere deden ons pijn.
Dikwijls zeiden ze "Ooooh.. ze zijn zoooo schattig!
Ik wil er eentje!".
Maar nooit gingen we met iemand mee.

Mijn zusje stierf vorige nacht, toen het donker was in de winkel.
Ik legde mijn hoofdje op haar zachte vacht
en voelde het leven uit haar magere lijfje verdwijnen.
Ik had hen horen zeggen dat ze ziek was
en dat ik nu voor een spotprijsje zou verkocht worden,
zodat ik de winkel snel zou verlaten.
Toen het levensloze lichaampje van mijn zusje uit de kooi werd gehaald
om weggegooid te worden,
was mijn zacht gehuil het enige teken van droefheid.

Vandaag kwam er familie die mij kocht!
Wat een zalige dag!
Ze waren een lieve familie, ze wilden me zo graag, echt waar!
Ze kochten me een etensbak en eten
en het kleine meisje hield me zo liefhebbend in haar armen.
Ik hield zoveel van haar !!!
De man en de vrouw zeiden dat ik een lieve, brave puppy ben !!!
Ik werd Angel gedoopt.
Ik hield ervan om mijn nieuwe mensen likjes te geven.

De familie zorgde goed voor mij, ze waren zo lief en aardig en zacht.
Ze leerden me het verschil tussen wat goed was en wat verkeerd was.
Ze gaven me goed te eten en heel veel liefde!
Het enige wat ik wou was om deze mensen te plezieren.
Ik hield van het het kleine meisje
en genoot ervan om met haar te spelen en rond te lopen.

Vandaag ging ik naar de dokter.
Het was een vreemde plek en ik was bang.
Ik kreeg een paar spuitjes, maar mijn beste vriend, het kleine meisje,
hield me teder vast en zei dat alles in orde was.
Ik was zo kalm.
De dierenarts moet trieste woorden gezegd hebben,
want mijn geliefde familie keek heel triest.
Ik hoorde moeilijke woorden zoals heupdysplasie en iets over mijn hart.
Verder verstond ik nog flarden zoals broodfokkers en ongeteste ouders.
Ik weet niet wat dat allemaal betekent,
maar het deed me pijn om mijn familie zo triest te zien.
Maar ze hielden nog steeds van mij en ik hou ook zo veel van hen!

--------------------------------------------------------------------------------

--------------------------------------------------------------------------------